Reisorganisatie:
5 juli
t/m
28 juli
t/m
28 juli
Dag 20: Met de damp die van het meer afkwam en de witte aanslag van kou op de tent, werden we ook deze morgen weer gewekt met een warme kop thee. Nadat iedereen weer wakker was en klaar voor vertrek, gingen we met de bus naar Chincheros. Dit dorpje was een van de belangrijkste incadorpen in de regio. De betekenis van de originele naam is helaas verloren gegaan, maar tegenwoordig is het vooral bekent als “het land van de regenboog”, aangezien die regelmatig in het regenseizoen is te zien. Net als de vele andere
gebouwen, zijn de incagebouwen hier ook vernield door de belegeraars. En daarna zijn op de funderingen weer nieuwe gebouwen geplaatst. Hier valt het voornamelijk op doordat de onderste laag nog met grote ‘inca’ rotsblokken is gemaakt en daarboven gladde witte muren zijn gemaakt (spaanse invloed).
Hierna ging de busrit door naar Moray. In een door de natuur gevormde kuil zijn door de inca’s cirkelvormig agrarische cirkels gemaakt. Verbazend is het verschil in temperatuur tussen het onderste en bovenste terras (15 graden t.o.v. 30 meter). Toen wij er waren was men er druk bezig met het restaureren van de diverse terrassen.
Vanaf hier begonnen we onze wandeling van deze dag. Deze ging langs de berg omlaag
richting de heilige vallei. Halverwege sloegen we af in de richting van de Salinas de Maras, de zoutterrassen. Hier zijn iets van 3000 kleine terrassen langs de wand van de Qaqawiñay berg. Vanuit een natuurlijke bergstroom komt hier zout water. In de terrassen wordt dit gedroogd en daarna verwerkt, niet erg verschillend als bij de Uyuni zoutvlakte.
Tussen de terrassen door liep onze route verder omlaag tot we uiteindelijk bij het plaatsje Urubamba. Hier stapte we weer in de bus waarna we doorreden naar Ollantaytambo. Hier werden we verrast met een
origineel Peruaanse lunch. Deze lunch was namelijk begraven onder een berg zand en stenen. Onder een stenen hoop wordt een vuur flink opgestookt. Als het warm genoeg is haalt men het hout weg en plaatst men daar het eten. Dan laat men de hoop in elkaar vallen en bedekt met zand. Als het eten dan een uurtje
later wordt opgegraven is het goed gaar.
Na de lunch hebben we de ruïne van Ollantaytambo bezocht. Het plaatsje is genoemd naar de generaal Ollanta en het woord “Tambo” wat betekent: plaats waar ik lang verblijf. Deze generaal werd onderscheiden vanwege zijn moed en grote vaardigheid in Inca Pachakuteq’s leger. Alleen was hij verliefd op de dochter van de Inca. Omdat ze een verschillende sociale status hadden was het verboden om met elkaar te trouwen.
Na de lunch hebben we de ruïne van Ollantaytambo bezocht. Het plaatsje is genoemd naar de generaal Ollanta en het woord “Tambo” wat betekent: plaats waar ik lang verblijf. Deze generaal werd onderscheiden vanwege zijn moed en grote vaardigheid in Inca Pachakuteq’s leger. Alleen was hij verliefd op de dochter van de Inca. Omdat ze een verschillende sociale status hadden was het verboden om met elkaar te trouwen.
Nadat zijn verzoek was afgewezen door de Inca Pachakuteq vertrok hij naar deze stad. Hier startte hij een opstand, een oorlog die 10 jaar duurde. Door een list van kapitein Rumiñawi werd Ollanta uiteindelijk gevangen genomen en naar de hoofdstad Cusco gebracht. Toen hij daar aan kwam, kreeg hij het nieuws te horen dat de Inca Pachakuteq was gestorven. De zoon, die de nieuwe Inca geworden was, hoorde van dit liefdesverhaal, liet Ollanta vrij en gaf toestemming voor een huwelijk. Een happy end dus. In deze vesting is
goed te zien welke status de verschillende gebouwen hadden (militair, tempel, landbouw), door het gebruik van de stenen. Deze vesting is uiteindelijk nooit af gemaakt. Dit waarschijnlijk door de komst van de Spanjaarden. Pas bij de tweede aanval op deze vesting heeft de laatste Inca zich hier overgegeven. Bij de eerste aanval door de Spanjaarden is het dal onder water gezet, waardoor ze zich terug moesten trekken. Door de diverse verhalen en mythes van deze plaats was dit zeker een hele mooie plaats om te bezichtigen.
Onze gids heeft ons toen meegenomen voor een tour rond Machu Picchu. Machu Picchu is van heel Zuid-Amerika de bekendste en meest spectaculairste archeologische Inca ruïne. Tot 1911, 24 juli, de Amerikaan Hiram Bingham de ruïne ontdekte, wist bijna niemand van het bestaan af. Zelfs de Spanjaarden hadden de stad nooit ontdekt. De overblijfselen
van de stad zijn omvangrijk. Door de late ontdekking (als gevolg van de ontoegankelijkheid
Hierna zijn we via een ander pad terug gelopen naar Aquas Calientes. Dit pad was voornamelijk een trap omlaag. Na een tweetal uurtjes kwamen we dan ook aan in het dorpje, waar we heerlijk hebben geluncht in een van de vele restaurantjes.
Halverwege de middag was het tijd om weer in de trein te stappen. Deze keer liep het spoor weer terug naar Cusco. Na drie uurtjes verlieten we de trein voor een busrit terug. Dit scheelt ons een uur reistijd die we natuurlijk beter kunnen besteden in Cusco zelf. Warme douche, dineetje, uitgaan.
Halverwege de middag was het tijd om weer in de trein te stappen. Deze keer liep het spoor weer terug naar Cusco. Na drie uurtjes verlieten we de trein voor een busrit terug. Dit scheelt ons een uur reistijd die we natuurlijk beter kunnen besteden in Cusco zelf. Warme douche, dineetje, uitgaan.
We kwamen door een vroege vlucht van 1 uur al lekker op tijd aan in deze stad, waarna we direct met de taxi naar het centrum reden. Hier hebben we een bezoek gebracht aan een Spaans koloniaal huis, waar de door de bewoner werden rondgeleid door het gehele gebouw tot het dak aan toe.
Hierna zijn we gelopen naar het museum van de inquisitie. Hierin zie je de diverse
Daarna doorgelopen naar een van de mooiere gebouwen van Lima: Het San Fransisco
Klooster. Hier kregen wij een mooie uitgebreide rondleiding. Ook is in dit gebouw een van de oudste bibliotheken. Deze zag er met al die oude boeken erg mooi uit. Tevens liep de rondleiding ook door de catacomben van het gebouw. Hier zagen we ook vele botten en schedels. Ook waren hier veel
schilderijen te vinden, waarbij ook het laatste avondmaal niet mocht ontbreken. Dit schilderij heeft met de tradities gebroken door een ronde tafel te laten zien, diverse kinderen, de duivel achter Judas en zelfs de schilder zelf in de achtergrond. Wel zag dit schilderij er ook erg mooi uit. Hierna zijn we de lunch gaan nuttigen bij de nonnen.
Na de lunch hadden we nog tijd om zelf de stad te bekijken en eventueel nog te shoppen. Maar uiteindelijk moesten we weer naar het vliegveld toe om in te checken. Hier hebben we dan ook afscheid genomen van Arjen, en nogmaals bedankt voor drie heerlijke weken. Ook namen we al afscheid van een paar van de groep, die niet mee vlogen naar Nederland.
Dag 23: Om iets over middernacht vertrok ons vliegtuig naar Amerika. Hier heb ik nog wat geprobeerd te slapen. ’s Ochtends rond een uurtje of 8 kwamen we uiteindelijk aan. Maar ook op de terugreis hadden we diverse controles, voordat we los gelaten mochten worden. Een aantal van de groep zijn toen Atlanta in geweest, maar ik ben met een paar anderen achter gebleven op het vliegveld. Hier hebben we onze tijd doorgebracht met kaarten en lezen.
Vanaf vier uur kwamen de anderen ook weer terug en werden de laatste verhalen uitgewisseld. Daarna was het weer inchecken in het vliegtuig voor de laatste vlucht naar Nederland.
Dag 24: Na een vlucht van acht uur kwamen we hier dan ook weer aan. Ook deze vlucht is voornamelijk slapend doorgebracht, zodat we direct weer in het ritme van Nederland zaten. Op schiphol heb ik afscheid genomen van de anderen van de groep en zijn we elk onze eigen weg gegaan. Moe maar voldaan kwam ik weer thuis van een leuke vakantie.
Na de lunch hadden we nog tijd om zelf de stad te bekijken en eventueel nog te shoppen. Maar uiteindelijk moesten we weer naar het vliegveld toe om in te checken. Hier hebben we dan ook afscheid genomen van Arjen, en nogmaals bedankt voor drie heerlijke weken. Ook namen we al afscheid van een paar van de groep, die niet mee vlogen naar Nederland.
Dag 23: Om iets over middernacht vertrok ons vliegtuig naar Amerika. Hier heb ik nog wat geprobeerd te slapen. ’s Ochtends rond een uurtje of 8 kwamen we uiteindelijk aan. Maar ook op de terugreis hadden we diverse controles, voordat we los gelaten mochten worden. Een aantal van de groep zijn toen Atlanta in geweest, maar ik ben met een paar anderen achter gebleven op het vliegveld. Hier hebben we onze tijd doorgebracht met kaarten en lezen.
Vanaf vier uur kwamen de anderen ook weer terug en werden de laatste verhalen uitgewisseld. Daarna was het weer inchecken in het vliegtuig voor de laatste vlucht naar Nederland.
Dag 24: Na een vlucht van acht uur kwamen we hier dan ook weer aan. Ook deze vlucht is voornamelijk slapend doorgebracht, zodat we direct weer in het ritme van Nederland zaten. Op schiphol heb ik afscheid genomen van de anderen van de groep en zijn we elk onze eigen weg gegaan. Moe maar voldaan kwam ik weer thuis van een leuke vakantie.
Peru en Bolivia zijn erg mooie landen. Ik heb er eigenlijk te weinig van gezien, doordat we erg snel overal heen reisden. Diverse plaatsen hebben we geen recht aangedaan hierdoor. Ook heb ik erg weinig van het junglegebied van deze landen gezien. Daarnaast schijnt ook het noorden van Peru erg mooi te zijn. Al met al is 24 dagen veel te kort. Zeker een land om nog eens rustig opnieuw te bezoeken.