Reisorganisatie:
5 juli
t/m
28 juli
t/m
28 juli
Bij ons eerste rustpunt werd door Arjen en Maryluz (marieloes), onze gids voor deze dagen, echte cocathee aanbevolen. Hierbij heb je een kop heet water waar verse cocabladeren in zitten. Deze cocabladeren worden o.a. gebruikt ook cocaïne en cola te
maken. Een kopje cocathee zorgt ervoor dat je wat minder last heb van de
hoogte.
Na dit ‘opkikkende’ drankje gingen we verder over een grindweg naar ons hoogste punt, 4900 meter boven de zeespiegel (in vergelijking: de Mont Blanc, de hoogste berg van europa is 4810 meter hoog). Hier kwamen we ook de eerste sneeuwvlakten tegen. Hierna is het verder weer downhill richting de Colca Canyon. Vooral het laatste stuk hiervan was ook erg mooi. In de diepte kon je Chivay zien liggen en de kronkelweg met enkele haarspeldbochten hier naartoe. Uiteindelijk kwamen we dan ook in Chivay aan waar we een heerlijke lunch
Na dit ‘opkikkende’ drankje gingen we verder over een grindweg naar ons hoogste punt, 4900 meter boven de zeespiegel (in vergelijking: de Mont Blanc, de hoogste berg van europa is 4810 meter hoog). Hier kwamen we ook de eerste sneeuwvlakten tegen. Hierna is het verder weer downhill richting de Colca Canyon. Vooral het laatste stuk hiervan was ook erg mooi. In de diepte kon je Chivay zien liggen en de kronkelweg met enkele haarspeldbochten hier naartoe. Uiteindelijk kwamen we dan ook in Chivay aan waar we een heerlijke lunch
hebben genuttigd in een restaurantje.
Toen de inwendige mens ook weer versterkt was zijn we een stukje gereden naar Canocota. Om niet de hele dag maar lui in de bus te hangen, zouden we hier de wandeling starten naar La Calera. Deze wandeling ging voornamelijk bergafwaarts en is alvast een goede oefening voor de nog vele trips die we op grote hoogte gaan lopen.
Uiteindelijk kwamen we vlak voor het donker aan in La Calera. Hier waren ook
Toen de inwendige mens ook weer versterkt was zijn we een stukje gereden naar Canocota. Om niet de hele dag maar lui in de bus te hangen, zouden we hier de wandeling starten naar La Calera. Deze wandeling ging voornamelijk bergafwaarts en is alvast een goede oefening voor de nog vele trips die we op grote hoogte gaan lopen.
Uiteindelijk kwamen we vlak voor het donker aan in La Calera. Hier waren ook
de hot springs. Deze hete baden waren een mooi slot voor deze dag. Na heerlijk ‘geweekt’ te hebben zijn we naar Coporaque gereden en ons hotel opgezocht.
Dag 6: Na overnacht te hebben in een heerlijk hotel (met haardvuur) was het tijd voor onze tweede wandeling. Om de deur uit te komen moesten we alleen even om de Lama voor de deur zien te manoeuvreren. Hierna liepen we langs een berghelling omhoog om enkele oude graven te zien. Hier zag je de botten nog netjes uitgestald liggen. Daarna gingen we langzaam dalen de helling
vervolgen tot we uiteindelijk overstaken naar het dorpje Yanque. Tijdens de tocht zagen we ook hoog in
de lucht de eerste andean condors vliegen. In het dorp werden we weer opgewacht door ons busje om ons naar Chivay te brengen waar we konden lunchen.
’s Middags vertrokken we toen verder de Colca Canyon in. Via smalle grindwegen en druk verkeer kwamen we aan in Cabanaconde. Na de tassen in de hotelkamers gebracht te hebben, zijn we nog een stukje gaan lopen naar een uitzichtspunt. Hier vandaan konden we echt zien hoe diep de canyon was. De kloof is ongeveer 3400 meter diep vanaf het hoogste punt van de canyon gemeten, maar het uitzicht is schitterend. Helaas komen we hier vlak voordat het donker wordt aan en is er maar weinig tijd om hier echt van te genieten.
’s Middags vertrokken we toen verder de Colca Canyon in. Via smalle grindwegen en druk verkeer kwamen we aan in Cabanaconde. Na de tassen in de hotelkamers gebracht te hebben, zijn we nog een stukje gaan lopen naar een uitzichtspunt. Hier vandaan konden we echt zien hoe diep de canyon was. De kloof is ongeveer 3400 meter diep vanaf het hoogste punt van de canyon gemeten, maar het uitzicht is schitterend. Helaas komen we hier vlak voordat het donker wordt aan en is er maar weinig tijd om hier echt van te genieten.
Dag 7: Voor onze derde dag in deze schitterende omgeving moesten we er al vroeg uit. Er was een wandeling gepland die ons uiteindelijk bij Cruz del Condor zou brengen, waar we schitterend zicht hebben op rondvliegende condors. Dus in de kou begonnen we de wandeling, die na mate de zon boven de bergen kwam, een stuk aangenamer werd.
De route liep uiteindelijk langs een klein irrigatiekanaal waar we ook weer hele mooie uitzichten hadden vlak naast onze voeten. Lopen en rondkijken tegelijk is dan ook niet aan te bevelen. Maar ook kwamen we via deze route tot zeer dicht bij diverse condors. We hebben
ze vlak over onze hoofden en naast ons zien vliegen. Ook een aantal die op rotsen zaten. Deze konden we zelfs
tot zo’n 5 meter benaderen, wat dus voor mooie foto’s heeft gezorgd. Na uitgestaard te zijn op al die zweefvluchten van de vogels
kwamen we weer bij ons vervoermiddel aan. Deze bracht ons verder naar Cruz del Condor. Maar aangezien het daar druk was en wij toch al uitgebreid genoten hebben van de condors, zijn we direct weer verder gereden.
Onze volgende stop gaf nog een heel mooi uitzicht over de diverse terrassen welke reeds in de tijd van de inca’s en misschien zelfs eerder daar gemaakt zijn. Na dit uitzichtpunt zijn we weer naar Chivay gereden voor de lunch. Toen moesten we afscheid nemen van de canyon en zijn via dezelfde bergpas weer terug gereden richting Arequipa. Terug op de hoofdweg hebben we afscheid genomen van onze gids maryLuz die verder ging naar Arequipa. Wij zijn de weg in andere richting gevolgd waar we ’s avonds aankwamen in Puno.
In Puno hebben we heerlijk gegeten in een restaurantje en hebben overnacht in een bijzonder luxe hotel. Vanwege tijdgebrek hebben we het plaatsje niet verder kunnen bekijken.
Dag 8: Maandag. Onze eerste week zit er alweer op en we zijn al weer vele kilometers verwijderd van ons startpunt Lima. En vandaag gaan we daar weer een aantal kilometers, een landgrens en een tijdsverschil aan toevoegen.
Onze volgende stop gaf nog een heel mooi uitzicht over de diverse terrassen welke reeds in de tijd van de inca’s en misschien zelfs eerder daar gemaakt zijn. Na dit uitzichtpunt zijn we weer naar Chivay gereden voor de lunch. Toen moesten we afscheid nemen van de canyon en zijn via dezelfde bergpas weer terug gereden richting Arequipa. Terug op de hoofdweg hebben we afscheid genomen van onze gids maryLuz die verder ging naar Arequipa. Wij zijn de weg in andere richting gevolgd waar we ’s avonds aankwamen in Puno.
In Puno hebben we heerlijk gegeten in een restaurantje en hebben overnacht in een bijzonder luxe hotel. Vanwege tijdgebrek hebben we het plaatsje niet verder kunnen bekijken.
Dag 8: Maandag. Onze eerste week zit er alweer op en we zijn al weer vele kilometers verwijderd van ons startpunt Lima. En vandaag gaan we daar weer een aantal kilometers, een landgrens en een tijdsverschil aan toevoegen.
Na het ontbijt zijn we vertrokken naar de bushalte. Vandaag zou de bus ons langs het Titicacameer, oftewel het hoogst bevaarbare meer ter wereld, rijden naar de Boliviaanse grens. Na de paspoortcontrole zijn we allemaal toegelaten tot Bolivia.
Na nog een paar minuutjes rijden kwamen we in Copacabana. Hier moesten we van bus wisselen en was er gelegenheid om wat te eten.
Daarna ging het verder door het heuvelachtige landschap rond het Titicacameer tot we uitkwamen in het plaatsje San Pedro. Hier werd de bus op een pont geladen en moesten wij met een motorbootje overgezet worden naar de overkant van het meer. Om de ene of andere reden die mij niet duidelijk
was kon dat niet allemaal op een boot.
Daarna was het nog maar een paar uur door een kaal landschap voordat we tegen het eind van de middag aankwamen in La Paz. De eerste indruk van La Paz is een dal vol lichtjes. We kwamen aan via El Alto, de hooggelegen wijk van de stad, waarvandaan je prachtig zicht hebt over het dal. En het lijkt wel alsof dit hele dal tot boven aan toe volgebouwd is met huisjes. Het is dan ook de grootste stad van Bolivia. Uiteindelijk kwamen we dan ook aan bij ons hotel, welk zich ook redelijk in het midden van de bevind.
Daarna was het nog maar een paar uur door een kaal landschap voordat we tegen het eind van de middag aankwamen in La Paz. De eerste indruk van La Paz is een dal vol lichtjes. We kwamen aan via El Alto, de hooggelegen wijk van de stad, waarvandaan je prachtig zicht hebt over het dal. En het lijkt wel alsof dit hele dal tot boven aan toe volgebouwd is met huisjes. Het is dan ook de grootste stad van Bolivia. Uiteindelijk kwamen we dan ook aan bij ons hotel, welk zich ook redelijk in het midden van de bevind.