Reisorganisatie:
13 juli
t/m
5 augustus
t/m
5 augustus
Door een natuurlijk afzettingsproces gedurende duizenden jaren door het stromende
De meren zijn beroemd voor hun bijzondere kleuren, van donkerblauw tot lichtturkoois. De kleuren veranderen constant door het aantal mineralen of organismen in het water en door de hoek van het zonlicht.
Na bovenstaande gelezen te hebben, is het natuurlijk duidelijk dat dit park zeker een bezoekje waard is. Dus ’s ochtends stonden we al op tijd bij de bushalte te wachten op onze touringcar.
In de bus was ook een lokale gids aanwezig die ons zou begeleiden bij deze tocht. Onderweg werd er al veel verteld over de omgeving waar we doorheen reden. Maar ook de geschiedenis van Kroatië en het
voormalig Joegoslavië werd verteld. Bij de laatste stopplaats hebben we middels een picknick een vroege lunch genomen.
In het park begonnen we bij de Donja Jezera; de onderste meren. Hier liepen we eerste naar de hoogste waterval. Met een verval van 76 meter komt het water van een naastgelegen berg omlaag. Via een aangelegd houten pad liepen we daarna langs de diverse meren. Hier hadden we
werkelijk schitterende uitzichten en bijzonder groen tussen en langs het water.
Na een uurtje gelopen te hebben, namen we de boot over het grootste meer. Hiermee voeren we in de richting van de Gornja Jezera; de bovenste meren. Dit zijn een groot aantal
Na een uurtje gelopen te hebben, namen we de boot over het grootste meer. Hiermee voeren we in de richting van de Gornja Jezera; de bovenste meren. Dit zijn een groot aantal
kleine meren, waar diverse stroompjes en watervallen zich tussen bomen, rotsen en andere vegetatie wringt. Woorden schieten gewoon te kort om het goed te omschrijven. Het was in ieder geval een heel mooi uitje.
Dag 22: Bijna iedereen had een try-dive gekozen. Een oefenduik om te zien wat duiken precies voorstelt. Bij de leiding had ik al aangegeven dat ik al vaker had gedoken en daar hadden ze rekening mee gehouden. Voor mij en een paar anderen was een aparte duik geregeld bij een rif. Alleen zal dit morgen pas plaatsvinden. Dus
Dag 22: Bijna iedereen had een try-dive gekozen. Een oefenduik om te zien wat duiken precies voorstelt. Bij de leiding had ik al aangegeven dat ik al vaker had gedoken en daar hadden ze rekening mee gehouden. Voor mij en een paar anderen was een aparte duik geregeld bij een rif. Alleen zal dit morgen pas plaatsvinden. Dus
vandaag had ik weer een vrij dagje.
’s Ochtends ben ik naar Lovran gelopen. Dit plaatsje ligt op een paar kilometer van Icici en is middels een mooi wandelpad met Opatija verbonden. De oude stad van Lovran is een klein stukje waar de huizen nog dicht op elkaar staan. Dit deel van de stad stamt al zeker uit de 7e eeuw na
’s Ochtends ben ik naar Lovran gelopen. Dit plaatsje ligt op een paar kilometer van Icici en is middels een mooi wandelpad met Opatija verbonden. De oude stad van Lovran is een klein stukje waar de huizen nog dicht op elkaar staan. Dit deel van de stad stamt al zeker uit de 7e eeuw na
Christus. Dit deel heeft ook nog duidelijk Romeinse invloeden meegekregen. Verder heb ik de dag weer lekker langs en in het water doorgebracht.
Op deze laatste avond in Kroatië gingen we met zijn allen naar de pizzeria in Opatija. Met een paar anderen ben ik hier naartoe gelopen langs hetzelfde wandelpad. Tijdens het eten kwam er ineens een enorme hoosbui langs. Op de weg terug naar de camping was deze gelukkig alweer voorbij zodat Güler en ik samen droog terug kwamen op de camping. ’s Nachts kwamen er alleen weer nieuwe onweerbuien langs.
Dag 23: ’s Ochtends was de regen nog niet geheel opgehouden. Maar toch moesten we onze tent verlaten voor de nieuwe groep, die net was aangekomen. Al vrij snel stopte het met regenen en probeerde de zon zelfs tussen de wolken door te komen. Gelukkig konden we hierdoor de spullen redelijk droog inpakken.
Op deze laatste avond in Kroatië gingen we met zijn allen naar de pizzeria in Opatija. Met een paar anderen ben ik hier naartoe gelopen langs hetzelfde wandelpad. Tijdens het eten kwam er ineens een enorme hoosbui langs. Op de weg terug naar de camping was deze gelukkig alweer voorbij zodat Güler en ik samen droog terug kwamen op de camping. ’s Nachts kwamen er alleen weer nieuwe onweerbuien langs.
Dag 23: ’s Ochtends was de regen nog niet geheel opgehouden. Maar toch moesten we onze tent verlaten voor de nieuwe groep, die net was aangekomen. Al vrij snel stopte het met regenen en probeerde de zon zelfs tussen de wolken door te komen. Gelukkig konden we hierdoor de spullen redelijk droog inpakken.
Daarna was het tijd voor mijn duik. Het rif lag tussen Rijeka en Opatija voor de kust. Op de boot konden we zelf het duikpak en duikflessen klaarmaken en voordat we in het water sprongen werd dit nog even door de duikmeester gecontroleerd. Nadat iedereen in het water lag, was het tijd om te duiken.
Langzaam zwommen we langs de rotsen omlaag. Dit ruwe landschap werd getekend door de vele rotsen en
bruinige planten. In contrast hiermee was het blauwe water met de vele soorten vissen. Ongemerkt kwamen we steeds dieper tot we uiteindelijk ongeveer 16 meter onder de oppervlakte waren. En net zo plotseling waren we opeens
Door wat wijzigingen tijdens de ochtendstop werd de route door Nederland aangepast. Hierdoor zouden we Eindhoven geheel overslaan en eerst Amsterdam aandoen. Natuurlijk voor mij erg lekker, zodat ik ook een beetje op tijd thuis kan zijn. In Amsterdam was het nog even zoeken naar de juiste trein, maar halverwege de middag kon ik me lekker ontspannen op de bank.
Helaas was de vakantie weer ten einde. Maar ik heb toch enorm genoten van drie weken in twee schitterende landen.
Helaas was de vakantie weer ten einde. Maar ik heb toch enorm genoten van drie weken in twee schitterende landen.
