Dag 20: Na heerlijk geslapen te hebben stond ik op de veranda van het huisje. De zee bleek zich toch over enkele tientallen meters terug getrokken te hebben. Het was duidelijk eb geworden.
plaatsen mooie uitzichten hadden. Op een gegeven moment zijn we naar het strand zelf gereden en hebben hier een stukje gelopen naar een eiland voor de kust. Omdat het eb was, konden we door de zee heen lopen naar dit eiland toe. Ik ben naar het eiland toe gelopen. Het was nog een best zware wandeling door de zee, maar eenmaal aangekomen kon je echt zeggen dat je
verkoelender dan in de volle zon.
Na een uurtje werden we eindelijk opgepikt en voeren we door voor ons duikavontuur. Na eerst de ervaren duikers overboord gezet te hebben zijn we naar een strand gevaren. Hier zouden we onze eerste les krijgen. Bij
aankomst op het strand werden we opgeschrikt door gegil. Het bleek dat een klein meisje en haar moeder in aanraking waren gekomen met een kwal. Vooral bij het kleine meisje was de allergische reactie erg hevig. Koelen met zeewater en snelgemaakte kruidenmixjes werd geprobeerd de pijn te verzachten tot een speedboot gereed was om ze zo snel mogelijk naar het ziekenhuis te vervoeren. De snorkelende mensen hier waren daarna ook snel vertrokken.
Na een tochtje van ongeveer drie kwartier kwamen we weer boven. Hier was het zonnige weer wat meer
verdwenen door de toegekomen wolken. Na de boel in de boot gedaan te hebben zijn we naar een tweede locatie gevaren. Hier gingen we direct weer duiken. Via een touw daalden we weer af. Hier gingen we in groepjes van twee verder. We zwommen rond een rotsachtig eiland waar ook
weer vele vissen en schelpdieren waren. Onderweg was het stil en rustig tot we opeens alle anderen tegenkwamen. Maar na een korte drukte met allerlei zwemmende mensen, konden we weer van de omgeving genieten. Maar na een tijdje kwamen we ook hier weer boven.
Mijn eerste duik was tot ongeveer zeven meter diepte en de tweede ging tot zo’n tien meter. Samen met de oefeningen vooraf wordt dit gezien als een eerste stap voor een PADI certificaat. Maar dan zou ik nog een aantal duiken meer moeten doen.
Dag 22: Ons laatste dagje op Koh Chang was ook lekker rustig. We hoefden pas rond vier uur weg, dus hadden de hele dag om ons te vermaken. Dit werd voornamelijk gedaan met luieren langs het strand.
Dag 23: We hadden deze hele dag nog vrij in Bangkok. Tijd dus om op souvenirjacht te gaan. Als eerste zijn we naar Siam Square gereden. Hier in de grote winkelketens waren ook heel veel kleine kraampjes te vinden. Ook waren hier meer westerse restaurants te vinden voor een goede lunch. Om de tijd te doden zijn we ook nog naar de bioscoop geweest.
’s Avonds hebben we afscheid genomen van onze lokale gids; Saijai. Zij nam ons nog mee naar een klein restaurantje buiten de drukte van Khaosan Road. Hier zaten we in tuinstoelen langs een rustige straat uiteindelijk van een Thaise maaltijd te eten.
Na het afscheid van een van de reisgenoten, hij vloog om een andere tijd, was er nog net
mooi tijd om een laatste rondje te lopen over Khaosan Road. Daarna reden we weer terug naar het vliegveld. Hier hadden we tijd genoeg om bij ons vliegtuig te komen.
Dag 24: We vertrokken rond drie uur ’s ochtends vanaf het vliegveld in Bangkok. Omdat ik al de hele dag op was geweest, was ik doodop. Ik viel dan ook als een blok in slaap en heb een redelijk aantal uurtjes geslapen.
Ik heb tenminste een etensronde gemist.
’s Ochtend kwamen we weer aan in Nederland. Het voordeel van reizen met de tijd mee. We vlogen langs Heerhugowaard en Alkmaar richting Schiphol. Ik had dus mooi uitzicht over een bekende omgeving.
Op Schiphol waren we vrij snel bij de bagageband. De bagage liet even op zich wachten, waardoor we mooi tijd hadden om afscheid te nemen van elkaar. We hebben de vakantie weer overleefd.