Reisorganisatie:
10 februari
t/m
19 februari
t/m
19 februari
Dag 5: Met onze tweede klimdag kregen we een nieuwe uitdaging. In de buurt van het plaatsje Ceillac gaan we een waterval van 250 meter beklimmen. Terwijl de zon nog druk bezig was om boven de bergen uit te komen, reden we al naar deze uitdaging. Vanaf de parkeerplaats hadden we al een mooi uitzicht over onze klimroute. Hier deden we ook alvast onze klimspullen aan. Daarna liepen we een stukje naar boven, naar de voet van de waterval. Hier kregen we een korte uitleg over hoe we de route zouden beklimmen. Hierbij werd een vaste volgorde afgestemd. Ik werd hierbij de hekkensluiter. Voordat ik mijn stuk zou klimmen, moest ik eerst de karabijnen en ijsboren losmaken en meenemen.
Het eerste stuk van de route was niet direct al te steil. We konden hierbij mooi nog even oefenen in het klimmen. Maar niet veel later kregen we ook loodrechte stukken, de echte uitdagingen. Dit werd afgewisseld met stukken waar je bijna zonder hulp van een bijl kon lopen, waardoor de hele klim niet zo heel zwaar was. Na een uurtje of 3 of 4 kwamen we eindelijk bij de top aan. Hier hebben we even uitgerust en genoten van ons triomf. Daarna liepen we via
Ochtends was het redelijk bewolkt en stond er een straf windje. Hierdoor zagen we boven vrij weinig van de skiroute. Maar voorzichtig aan maakten we de eerste bochtjes omlaag. Het werd al snel duidelijk dat we zonder skibril weinig konden zien. Bij de lagere pistes was de wind en sneeuw gelukkig minder fel, maar de sneeuw op de piste was helaas van mindere kwaliteit. Maar ondanks dat lieten we ons niet van de berg jagen.
Na ons een paar uurtjes vermaakt te hebben, zijn we in het dorpje wezen lunchen. Op dat
moment begon ook de zon wat meer tussen de wolken te komen, waardoor het zicht een stuk beter werd. Zonder skibril zie je toch meer op de piste.
Door het mindere weer waren diverse pistes afgesloten, zodat we niet het hele gebied konden benutten. Voornamelijk bij de lagere gedeelten was het daardoor vrij druk. Maar hoger op de berg was het in de wind een stuk rustiger en met betere sneeuw ook een stuk prettiger om te skiën. En met
Door het mindere weer waren diverse pistes afgesloten, zodat we niet het hele gebied konden benutten. Voornamelijk bij de lagere gedeelten was het daardoor vrij druk. Maar hoger op de berg was het in de wind een stuk rustiger en met betere sneeuw ook een stuk prettiger om te skiën. En met
een doorgebroken zon, was het uitzicht ook erg mooi.
Dag 7: Op de tweede vrije dag ben ik niet wezen skiën. Het ging de eerste dag niet zo heel lekker. Daarbij was het weer deze dag ook niet zo bijzonder mooi. Net als gisteren waren er veel wolken en sneeuwde of regende het nogal. Daarom hield ik een lekker luierdagje in het huis. Nadat de rest vertrokken was, heb ik met mijn boek bij de kachel gezeten.
Dag 7: Op de tweede vrije dag ben ik niet wezen skiën. Het ging de eerste dag niet zo heel lekker. Daarbij was het weer deze dag ook niet zo bijzonder mooi. Net als gisteren waren er veel wolken en sneeuwde of regende het nogal. Daarom hield ik een lekker luierdagje in het huis. Nadat de rest vertrokken was, heb ik met mijn boek bij de kachel gezeten.
Na de lunch heb ik een wandeling in de omgeving gemaakt. Via diverse paadjes ben ik verder de berg opgelopen. Voor zover dat ging in ieder geval. Na een tijdje kwam ik bij een bergpaadje van een natuurpark. Hier lag vrij veel sneeuw, waardoor het lopen niet zo heel makkelijk meer ging. En de sneeuwschoenen, die we de eerste dag gebruikten, waren al ingeleverd bij de sportwinkel. Ondanks de winterse storm was het wel erg mooi om te zien hoe de sneeuw over en om de bergtoppen werd geblazen.
’s Avonds gingen we met de groep lekker uit eten bij de plaatselijke pizzeria. Hier hadden we een gezellige avond met soms natuurlijk grootse verhalen over de afgelopen dagen.
Dag 8: Zaterdag was het weer tijd voor vertrek. Helaas was de bus waarmee we uit Nederland vertrokken nog niet gerepareerd. Hierdoor is er door Cimarron alternatief vervoer verzorgt in de vorm van een touringbus. Deze bus zou pas aan het eind van de middag vertrekken, dus konden we lekker uitslapen. Wel heb ik nog half slapend onze Belgische vakantiegangers een goede reis gewenst. Doordat de touringbus op de heenweg wat vertraging had ondervonden, werd het ook wat later voordat wij weer vertrokken richting Nederland. Uiteindelijk reden we rond half tien ’s avonds weg. Omdat we via Les Deux Alpes reden (hier werden ook nog mensen opgehaald) was het pas half een ’s nachts voordat we goed en wel op weg waren.
Na een lange rit kwamen we uiteindelijk weer aan in Nederland. Ik ben met de bus doorgereden tot aan Utrecht. Van hieruit nam ik de trein weer terug naar Alkmaar. Om vier uur ’s middags kon ik eindelijk alle bagage in de gang gooien en lekker bijkomen op de bank. De vakantie zat er weer op.
