Reisorganisatie:
Activiteiten:
Sneeuwscooter
safari
Snowboarden
Skiën
Sneeuwschoenen
tocht
Crosscountry
IJsvissen
Huskiesafari
Sneeuwscooter
safari
Snowboarden
Skiën
Sneeuwschoenen
tocht
Crosscountry
IJsvissen
Huskiesafari
21 maart
t/m
28 maart
t/m
28 maart
Dag 1: Deze vakantie begon heel vroeg. Om drie uur in de ochtend heb ik met de andere reisgenoten afgesproken op Schiphol. Mijn vader was daarbij zo lief om me op dit vroege tijdstip af te zetten bij het vliegveld.
Na het gezamenlijk inchecken en een drankje op de luchthaven, liepen we naar ons vliegtuig van Transavia. Hier konden we meteen instappen. Nadat alle 21 passagiers waren ingestapt konden we op tijd vertrekken. Aangezien dit de laatste vlucht van deze winter was voor Transavia, werden er weinig vakanties meer geboekt. Hierdoor zou het vliegtuig pas op de terugweg vol zitten met vakantiegangers. Maar wij hadden de ruimte.
Na het gezamenlijk inchecken en een drankje op de luchthaven, liepen we naar ons vliegtuig van Transavia. Hier konden we meteen instappen. Nadat alle 21 passagiers waren ingestapt konden we op tijd vertrekken. Aangezien dit de laatste vlucht van deze winter was voor Transavia, werden er weinig vakanties meer geboekt. Hierdoor zou het vliegtuig pas op de terugweg vol zitten met vakantiegangers. Maar wij hadden de ruimte.
Onze eerste stop was op het vliegveld van Kuuvano. Hier stapten de overige passagiers uit tot alleen ons groepje van acht mensen overbleef; met uitzondering van de bemanning natuurlijk. Op de trap van het vliegtuig konden we alvast wennen aan de koude winterwereld van dit land. Ook mocht ik nog even een kijkje nemen in de cockpit van het vliegtuig.
Na nog een klein sprongetje van een half uur kwamen we aan op het vliegveld van Roveniemi. Bij de start van deze vlucht kregen we ook het standaard stewardessendansje (riemen, reddingsvest en uitgangen). Bij Schiphol werd
Na nog een klein sprongetje van een half uur kwamen we aan op het vliegveld van Roveniemi. Bij de start van deze vlucht kregen we ook het standaard stewardessendansje (riemen, reddingsvest en uitgangen). Bij Schiphol werd
dit met een filmpje geregeld. Bij Roveniemi waren we met maar acht passagiers en bagage in no-time weer buiten. Alleen had onze chauffeur dit niet op tijd in de gaten en miste ons bij de bagageband. Maar na een korte speurtocht hadden we elkaar gevonden en kon het laatste stuk van de reis per bus beginnen.
Als officieel vliegveld van de Kerstman kon natuurlijk een bezoekje niet ontbreken. We reden dan ook eerst langs Santa Village. Hier zijn we op audiëntie geweest bij de Kerstman en hebben nog een gezamenlijke foto. Ook konden hier al de kerstkaarten geschreven en gepost worden. Je kan er maar op tijd bij zijn.
Na anderhalf uur rijden kwamen we aan in
ons houthakkershuisje in Pyhäjärvi. Hier
werden we welkom geheten door René en
Na anderhalf uur rijden kwamen we aan in
ons houthakkershuisje in Pyhäjärvi. Hier
werden we welkom geheten door René en
Gerda, onze gastheer en dame. Ukonhattu is een oude houthakkersverblijf uit ca 1900. Nadat het gebruikt is door het leger en scoutinggroepen, is het kort geleden geheel gerenoveerd en geïsoleerd. Maar ondertussen is de binnenzijde nog authentiek gebleven. Een werkelijk schitterend verblijf.
De rest van de middag konden we rustig settelen en zijn even langs het dorpje Pyhä gereden. Met een heerlijk diner hebben we de lange dag afgesloten.
Onze tocht begon over het meer dat
achter ons verblijf lag. Hier hadden
we ook een mooi zicht op het skigebied. Aan de andere zijde reden we verder door de bossen en moerasvelden. Het was echt schitterend om te zien allemaal; veel witte besneeuwde vlakten en groene dennenbomen sierden de weg, die speciaal voor sneeuwscooters gelegd was. Onderweg namen we ook diverse stops om te genieten van het uitzicht en om misschien een eland te kunnen zien. Helaas bleven die ver in de bossen verstopt.
achter ons verblijf lag. Hier hadden
we ook een mooi zicht op het skigebied. Aan de andere zijde reden we verder door de bossen en moerasvelden. Het was echt schitterend om te zien allemaal; veel witte besneeuwde vlakten en groene dennenbomen sierden de weg, die speciaal voor sneeuwscooters gelegd was. Onderweg namen we ook diverse stops om te genieten van het uitzicht en om misschien een eland te kunnen zien. Helaas bleven die ver in de bossen verstopt.
Wat we wel te zien kregen waren de rendieren. Voor de lunch kregen we een rondleiding bij een rendierfarm en uitleg over de rendieren. Deze dieren leven in het wild, maar komen meestal in de winter naar de rendierfarm om de koude tijden te overbruggen. De overige rendieren worden opgespoord en gevangen. De rendieren worden dan opnieuw geteld en gemerkt. Hierbij gaat ook een deel naar de slacht om de populatie jaarlijks gelijk te houden.
We zijn ook nog een tochtje op een slee gaan maken, die voortgetrokken worden werden door rendieren. In deze slee zaten we per twee dicht tegen elkaar aan onder een deken. Vanwege het gewei van het rendier achter mijn slee, kwam Ivonne af en toe helemaal tegen me aan gekropen. Tijdens het tochtje door het bos zagen we ook diverse andere rendieren vrij rondlopen en liggen.
Na de sleetocht hebben we ook de rendieren gevoerd. De dieren vonden het eten zo lekker dat ze zelfs uit je hand aten. Hierna was het tijd voor ons eigen lunch; een stevig rendiersoepje.
De rit terug op de sneeuwscooter verliep een stuk sneller. We waren de machines al meer gewend, waardoor het gas er stevig op gezet werd op de lange rechte stukken. Om Anne te ontzien probeerde ik zoveel mogelijk de gaten en hobbels in de weg te vermijden. Dit ging op het laatste stuk alleen niet helemaal goed. Een ski kwam iets te veel in de diepe sneeuw, waardoor ik de sneeuwscooter niet meer kon corrigeren. We belanden dan ook diep in de
Na de sleetocht hebben we ook de rendieren gevoerd. De dieren vonden het eten zo lekker dat ze zelfs uit je hand aten. Hierna was het tijd voor ons eigen lunch; een stevig rendiersoepje.
De rit terug op de sneeuwscooter verliep een stuk sneller. We waren de machines al meer gewend, waardoor het gas er stevig op gezet werd op de lange rechte stukken. Om Anne te ontzien probeerde ik zoveel mogelijk de gaten en hobbels in de weg te vermijden. Dit ging op het laatste stuk alleen niet helemaal goed. Een ski kwam iets te veel in de diepe sneeuw, waardoor ik de sneeuwscooter niet meer kon corrigeren. We belanden dan ook diep in de
tiefsnee. Eruit komen bleek een stuk moeilijker. Om te staan stonden we al snel tot ons middel in de sneeuw. Samen met onze gids kregen we de sneeuwscooter gelukkig zonder problemen weer op de weg.
Terug bij onze lodge was de sauna al lekker opgewarmd. En na het uithakken van een wak in het meer, konden we ons lekker gaan opwarmen in de sauna. Wanneer we echt goed warm waren gingen we allemaal wel even het ijskoude water in. Dit was een echt koud dompelbad. Daarna was de lucht wel lekker warm, waardoor we makkelijk een tijdje in ons zwemkleding buiten konden staan. En werd het te koud, dan was de sauna weer een heerlijke plek om te vertoeven.
’s Avonds wilde onze gastheer René graag zijn nieuwe gezelschapspel
’s Avonds wilde onze gastheer René graag zijn nieuwe gezelschapspel
over Finland spelen. Met z’n allen rond de eettafel maakten we er dan ook een heel gezellige avond van.
Dag 3: Vandaag gaan we de skipiste op. Hierbij konden we kiezen voor skiën, snowboarden of telemarken. Snowboarden had ik nog niet eerder gedaan. Dit leek me dus een leuke mogelijkheid om het eens te proberen.
Dag 3: Vandaag gaan we de skipiste op. Hierbij konden we kiezen voor skiën, snowboarden of telemarken. Snowboarden had ik nog niet eerder gedaan. Dit leek me dus een leuke mogelijkheid om het eens te proberen.
Na de materialen gehaald te hebben, zijn we naar een veldje gegaan waar we onze les zouden krijgen. René is een gediplomeerd instructeur die ons via een speciale lesmethode snel op de snowboard gaat krijgen.
Als eerste begonnen we met wat loopoefeningen met de plank aan een voet vast. Al snel gingen we over op het roetsjen; met de snowboard omlaag glijden. Dit vergde wel wat oefening om je evenwicht te bewaren en toch te kunnen glijden. Maar naar een paar keer lukte het al aardig.
Onze volgende oefening was schuin over te steken op de piste. Door je gewicht te verdelen op de snowboard, lukte het om je route door
de sneeuw te bepalen. We gingen nu ook met de skilift al
Onze volgende oefening was schuin over te steken op de piste. Door je gewicht te verdelen op de snowboard, lukte het om je route door
de sneeuw te bepalen. We gingen nu ook met de skilift al
wat hoger de berg op, om dit goed te oefenen.
Na de lunch hadden we geen les meer. René had nog wel laten zien hoe je
met het snowboard bochten kon maken en dit was ik verder aan het oefenen. Halverwege de middag lukte me dit al aardig. En aan het eind van de middag kwam ik al zonder te vallen de berg af. Misschien niet heel snel, maar het was zeker wel heel gaaf. Snowboarden is misschien toch niet alleen maar liggen op de piste.
Na de lunch hadden we geen les meer. René had nog wel laten zien hoe je
met het snowboard bochten kon maken en dit was ik verder aan het oefenen. Halverwege de middag lukte me dit al aardig. En aan het eind van de middag kwam ik al zonder te vallen de berg af. Misschien niet heel snel, maar het was zeker wel heel gaaf. Snowboarden is misschien toch niet alleen maar liggen op de piste.
Eind van de middag zijn we nog langs een bar geweest voor een drankje bij de after ski.