Actief: Dolomieten Italië
Reisorganisatie:
Welkom.Reisverhalen.Overige.Gastenboek.
1 augustus
t/m
17 augustus
Hier werd door de lokale gids het touw uitgehangen. Dit keer kregen we alleen geen helm of uitleg. Onze gids zou iedereen zekeren. Dit was een beetje een domper, aangezien we dan omstebeurt konden klimmen. En met z’n zessen duurde het dus wel even voor je weer omhoog kon. De klimroutes waren daarnaast wel weer een leuke uitdaging, ook al waren ze niet al te moeilijk.
’s Middags was het tijd om eens te varen over het Ledromeer, middels een catamaran. Dit werd in groepjes van twee gedaan. Omdat ik eerst geklommen
had, zou ik als een van de laatste aan de beurt zijn. Helaas kwam het niet zover. In de middag kwamen er ineens donkere wolken langs drijven die een aardige regenbui met zich mee namen. Deze activiteit werd daarom uitgesteld.
’s Avonds werd het wel weer droog, zodat we nog gezellig buiten konden genieten van onze pastaparty. Heerlijk.

Dag 14: Op zondag gingen we de fia ferrata of klettersteig doen. Een wandeling langs een steile wand, waarbij je gezekerd half klimmend de route loopt. Deze tocht werd ook weer met een lokale organisatie gedaan. Dus in de ochtend (niet te vroeg) werden we opgehaald, waarna we weer richting Arco reden. (ik ben al gestopt met tellen, hoe vaak we al door Riva del Garda gereden hebben).
Aan de andere zijde van de berg waar ik gister klom, was onze wandelroute. Hier kregen we onze zekeringsspullen en helm, en na de uitleg over het zekeren vertrokken we de berg op. Onderweg hadden we schitterend uitzicht over de omgeving. En als je tijdens de
wandeling naar beneden keek, had je moeite om de grond te zijn. Door de diverse rotsen kon je net de grond niet zien. Na een tocht van een paar uurtjes kwamen we boven op de berg aan.
Hier hadden we ook een heel mooi uitzicht over het Gardameer en de vallei vlak onder ons. Na even gerust te
hebben (en indrukken opgedaan) liepen we over een ander pad terug naar ons vervoer. Dit werd een langere wandeling dan gepland. In Arco werd deze dag
de Arcobikenature gereden, een mountainbike wedstrijd. Hierdoor kon ons vervoer niet overal meer komen, waardoor we naar Arco moesten lopen. We hebben onderweg nog wel een aantal fietsers zien langskomen. Ze gaan een stuk sneller omhoog dan ik.
Na weer een verfrissend buitje in de middag, werd het tijd om te vertrekken naar mijn afspraakje. Op de camping in Pieve di Ledro stond namelijk familie
van mij. Dezelfde familie trouwens die ik drie jaar eerder tegen kwam in Axat. Deze avond had ik met ze afgesproken om gezellig te gaan eten in een restaurantje. Toen ik op hun camping aankwam brak net de zon weer door. Dit bracht ook een mooie regenboog mee. Ook
in het restaurant hadden we een hele gezellige avond.
’s Avonds liepen we samen een stuk terug naar mijn camping, zodat ik maar de halve route alleen in het donker hoefde te lopen.

Dag 15: Bijna aan het eind van de vakantie had ik eindelijk een dag dat ik geen activiteiten had. Deze dag dus. Natuurlijk begint dat met heerlijk uitslapen. Tussen de middag heb ik samen met de dames van de “miniclub” heerlijk pannenkoeken gegeten.
Verder voornamelijk aan het water en in de zon genoten van het mooie zomerse weer. En natuurlijk van een goed boek.

Dag 16: Ook de laatste dag stond voornamelijk in het teken van luieren.
Alleen moesten we vandaag een beetje op tijd uit bed, omdat de nieuwe groep ook aankwam. De tenten moesten daarom op tijd leeg zijn voor gebruik.
Vandaag kon ik ook nog mijn vaartochtje herkansen. En met het mooie weer ging dat deze dag wel door. Eerst voeren we met onze gids het meer op, waarna hij wat uitleg gaf over het varen met een catamaran. Daarna was het tijd om zelf de touwen ter hand te
nemen en een stukje te varen. Nou, dat was schitterend. Catamaran varen bleek helemaal niet zo heel moeilijk te zijn. Het was dan ook erg leuk om te doen. De tijd vloog voorbij.
De rest van de middag brachten we weer lekker aan de kant in de zon door.
Na het avondeten in het restaurant van de camping, vertrokken we weer naar Nederland. Dit zou weer gebeuren met twee bussen. Alleen had een van de bussen een probleem opgelopen in Molveno, waardoor de andere bus in Italië bijna alle campings af moest om iedereen op te halen. Dit betekende dat de bus tot de nok toe gevuld was.
Gelukkig maar voor korte duur, want de andere bus (die gerepareerd was) kwamen we bij het laatste verzamelpunt ook weer tegen. Hier werd iedereen
dan ook verdeeld over twee bussen, en ingedeeld op eindbestemming. Een bus voor Utrecht, en een bus voor de overige bestemmingen. Het bleek toen dat de meeste van mijn medereizigers naar Utrecht moesten. En vanwege de drukte kwam het er dus niet echt van om afscheid te nemen van iedereen. Dus was wel erg jammer.

Dag 17: Na een lange rit kwamen we uiteindelijk rond twee uur weer aan in Amsterdam. Hier stond mijn broer me al op te wachten met de auto (van pa geleend). Met een uurtje was ik daarom weer lekker thuis, waar ik weer rustig bij kon komen van een lange, actieve, maar gezellige vakantie.