1 augustus
t/m
17 augustus
Maar voor ik daar was, moest ik er eerst komen. Maandags werd ik door mijn vader afgezet in Amsterdam, mijn opstapplaats voor de vakantie. Toen ik hier op de bus wachtte, kwam ik nog een oude bekende tegen: Peter. Hem kende ik nog van mijn vakantie in Tsjechië. Niet veel later kwam ook de bus eraan. Na de stops in Utrecht, Eindhoven en Heerlen, vertrok de bus richting Italië.
Dag 2: ’s Ochtends vroeg kwamen we uiteindelijk aan in Molveno. Hier werden
we opgewacht door de leiding. Op het terras van de camping moesten we wachten tot de tenten door de
vorige vakantiegangers schoon waren en waren verlaten. Om de tijd te doden ben ik met een aantal mensen naar het meer Lago di Molveno gelopen, welke tegen de camping aan lag. Hier hebben we van het uitzicht genoten, zowel over het water als de omliggende bergen. Uiteindelijk waren de tenten beschikbaar en werden we ingedeeld. Nu bleek ineens dat er voor de reisgroep 25 t/m 39 jaar, niet voldoende tenten aanwezig waren. Dit resulteerde dat ik samen met een meisje (genaamd Heidi) in een tent werd ingedeeld. Een onverwachte gebeurtenis.
In de middag heb ik ook het dorpje bezocht. Natuurlijk ook een onvervalst Italiaans ijsje gekocht. De rest van de dag heb ik lekker rustig doorgebracht in afwachting van de welkomstbarbecue die door de leiding werd georganiseerd. Tijdens de barbecue kon iedereen ook elkaar een beetje leren kennen. Een erg gezellige avond werd er dan ook van gemaakt.
Dag 3: Vandaag de eerste actieve dag: een bergwandeling. Deze wandeling werd door bijna alle vakantiegangers ondernomen, waardoor we dus een vrij grote groep hadden. De tocht begon door het dorp heen de berg op. Aan het andere eind van het dorp namen we een bospad omhoog, waarbij we mooie uitzichten hadden over het meer. Even later liep het pad door het bos naar het eerste berghutje. Hier hebben we dan ook gerust voordat we met een steile klim begonnen.
Ook al was dit pad geschikt om met auto’s (landrovers) te rijden, liep dit toch nog redelijk steil. Wel was naast het pad een stuk grasland, waardoor we lekker in het zonnetje liepen. Eenmaal boven aangekomen was het tijd voor de lunch die we bij het volgende berghutje genuttigd hadden. Hier hadden we ook mooie uitzichten van de Dolomieten en het dal.
Het volgende stuk van de wandeling liep over een smal pad langs de steile berghellingen. Hier en daar stonden zelfs (gammele) hekjes. Maar de uitzichten waren zeer de moeite waard. En na een paar uurtjes wandelen kwamen we bij het derde berghutje aan, waar we even konden bijkomen. Bij dit berghutje
zaten we werkelijk aan de drempel van de hoge Dolomieten.
Vanaf hier werd het ons makkelijk gemaakt. De route was nu alleen nog maar omlaag naar het dorpje toe. Toch was dit ook nog een aardig stukje wandelen. Uiteindelijk kwamen we weer aan in Molveno, waar het natuurlijk weer tijd
was voor een overheerlijk ijsje.
Dag 4: Donderdags ging de wekker al vroeg af. Om 7:15 uur stond de bus al te wachten om ons mee te nemen naar de wilde rivier, waar we vandaag over zouden raften. Na een rit van anderhalf uur, waren we aange-komen in een nabijgelegen vallei en de rivier Noce. Alleen op dit punt wist de buschauffeur niet meer precies waar hij moest zijn. Na veel overleg en getelefoneer kwamen we gelukkig aan bij de lokale raftorganisatie.
Alleen deed toen het volgende probleem zich aan. De lokale organisatie was niet op de hoogte dat ze wetsuits
voor kinderen mee moesten nemen. Dus na een ritje van een half uur was eindelijk iedereen voorzien en kon de tocht beginnen. Na de verplichte uitleg werd de boot waar ik in zat als derde te water gelaten.
Het begon direct goed, aangezien het water als flink ruig was. En veel rust kregen we ook niet. Bijna de hele route was voorzien van wilde stromingen en vele rotsen. En met een
flinke vaart voeren we al vrij snel voor de drie andere boten uit. En na een tocht die eigenlijk veel te kort duurde kwamen we na een paar uurtjes aan op het eindpunt. Samen met Sebastiaan ben ik hier nog een stukje van de rivier af gedobberd, liggend in het water. Lekker fris in het water.
Dag 5: Na lekker uitgeslapen te hebben, was het deze middag tijd voor een van mijn favoriete activiteiten. Iets dat ik al twee jaar niet meer heb kunnen doen: wandklimmen.
Vlakbij de camping was een mooie bergwand, waar diverse routes werden uitgelegd, van makkelijk tot zeer pittig. Een uitdaging dus. Na diverse routes geklommen te hebben, en met veel plezier kwam bijna iedereen wel boven.
Op een gegeven moment zat ik te wachten tot ik weer een route kon klimmen, toen onze begeleider Tristan mij riep: “Marcel, jij gaat
klimmen. Kom maar mee.” Een beetje verbaasd liep ik mee. Tristan trok het touw van de wand af, klikte diverse carabinieri aan mijn gordel vast, maakte het touw aan mijn gordel vast en zei dat ik kon gaan. Ik mocht toen mijn eigen route naar boven klimmen, het touw onderweg vast zetten aan de wand, oftewel voorklimmen. Hoe hoger ik kwam des te moeilijker het was om geschikte punten te vinden om me vast te houden.
Uiteindelijk kwam ik niet verder en moest ik mezelf vastzetten aan de wand. Daarna
heb ik het touw losgekoppeld en door een ketting aan de wand gehaald, waarna ik mezelf weer vastgezet heb aan het touw. En kon ik abseilend weer omlaag, onderweg de carabinieri weer loskoppelend. Dit vond ik echt een hele leuke ervaring, die ik nog niet eerder met dit soort vakanties heb mogen meemaken.
Dag 6: De zesde dag van de vakantie alweer. Vandaag zijn er twee activiteiten gepland.
’s Ochtends begonnen we met een mountainbiketocht. Na eerst de fietsen goed ingesteld te hebben, begonnen we met ons tochtje rond het meer. Langs de waterkant fietsten we eerst richting het dorpje. Dit stuk was nog niet te steil, zodat we mooi konden oefenen met het schakelen. Daarna reden we over een bergpaadje ophoog, met af en toe een kleine afdaling. Tot we uiteindelijk een stukje moesten afdalen, wat gelopen moest worden, zo steil, smal en glad was het.
Het volgende stuk liep weer over een paadje langs het water, waarbij we soms over een soort brug moesten om langs grote rotsen te komen. Het laatste stuk begon weer met een
redelijke klim. Daarna ging het langzaam op en neer over een breed pad. En uiteindelijk een mooie lange afdaling tot we weer bij de camping waren aangekomen.
In de middag gingen we kajakken. Helaas niet zo spectaculair over een wilde rivier, maar over het meer. Na de uitleg over het roeien, lieten we onze kajak in het water en voeren we richting het andere eind van het meer.
Door een redelijk windje, was dit toch nog best pittig. Maar uiteindelijk kwamen we toch aan bij de waterval die aan het andere eind was.
Hier werd van kajak gewisseld en begon de terugtocht. Bij de laatste bocht voor we weer richting camping gingen, legden we aan bij een rots. Hier konden we vanaf springen, een sprong van zo’n 7 meter. Daarna voeren we het meer nog eens keer op. In het midden van het meer legden we alle kajaks tegen elkaar en klommen van de ene naar de andere zijde. De truc hierbij was om niet van de kajak af te glijden. Nadat iedereen van boot gewisseld had, voeren we terug naar de camping, waar we uitgeput aanlegden.