Dag 5: Vandaag werd onze vrije dag ingevuld met een wandeling door natuurpark Lybergsgnupen. Dit is een klein natuurreservaat tussen twee dorpjes. Vroeger werd het vee door het park geleid. Het hoogste punt is een 650 meter hoge rotspunt die 120 meter boven de omgeving uitsteekt. Hier zouden we vandaag naartoe lopen. Maar niet eenvoudig via een pad. We gaan hier naartoe middels een GPS-wandeling.
Bij aankomst bij het startpunt begonnen we met de uitleg over de GPS. De GPS wijst ons na aanleiding van voorgeprogrammeerde punten de weg. We namen dan ook een iets andere route dan dat er op de borden was aangegeven. Maar hierdoor kwamen we wel langs schitterende veenlandschappen en moerasachtige gebieden.
Onderwijl waren we ongemerkt ook al een flink eind gestegen. Want na het laatste bochtje bij het tiende GPS-punt, hadden we een weids uitzicht over de omgeving. We hadden de rotspunt bereikt.
Bij het hutje hebben we een vuurtje gemaakt en onze broodjes tot tosti’s geroosterd. Na zo’n wandeling ging waren deze echt overheerlijk.
Op de camping werd de oven van de Bagerstuga flink opgestookt. Want voor ons avondeten moest deze goed warm zijn. We kregen allemaal een bolletje deeg en mochten onze eigen pizza rollen. Op tafel stonden diverse ingrediënten klaar die we op de pizza konden gebruiken. Daarna even in de oven en we hadden een overheerlijke pizza.
eens bezocht toen ik nog met mijn ouders aan het kamperen was. Maar in 2002 werd deze omgeving een officieel nationaal park. Het meest bekende punt in het park is natuurlijk de Nupjeskär. Deze waterval komt van 93 meter hoogte en is daarmee de hoogste waterval van Zweden.
Na een kopje thee en een broodje zijn we over een goed aangelegd pad naar de waterval gelopen. Niet veel later zagen we deze al in de verte omlaag vallen. Het pad bracht ons tot vlak onder de waterval. Het laatste stukje kan men over de rotsen lopen, maar door een sneeuwlaag was dit niet verstandig. Met de sneeuw zag het er wel erg mooi uit.
Hierna zijn we via een omweg naar de top van de waterval gelopen. Deze route was
iets uitdagender met vele rotsblokken op ons pad. En zelfs de sneeuw lag op sommige stukken op de route. Maar door op sommige stukken een paar medereizigers te helpen, kwamen we toch allemaal boven. Vlak naast de waterval lag ook een flinke berg sneeuw, waardoor we niet tot bij de rand konden komen. Maar vlakbij konden we wel genieten van een schitterend uitzicht.
Na vier uurtjes gelopen te hebben, kwa-men we weer aan bij de busjes. Via een andere route, die ook door Noorwegen liep, reden we weer terug naar Sälen en Johannisholm.
We zijn verder gereden naar het dorpje Nusnäs. Dit plekje is voornamelijk bekend voor zijn Dalarnapaardjes, het symbool van de streek. Met de hand worden hier jaarlijks vele paardjes uit hout gesneden en geverfd. We kregen hier een korte rondleiding door de hele productie en natuurlijk de winkel voor de souvenirs.
In de middag hebben we ten noorden van Mora twee canyons bezocht: De Storstupet en de Helvetesfallet. De rivier
gaat bij deze plaatsen door een smalle kloof. Om in vroeger tijden de boomstammen bij de houtzagerij te krijgen werden de stammen door het water vervoerd. Bij deze versmallingen werd het water omgeleid zodat de boomstammen niet vast kwamen te zitten.
Aan het eind van de dag zijn we actief op zoek gegaan naar wildlife met een safari. Onderweg kwamen we diverse vogels tegen, waaronder de Canadese gans en kraanvogels, maar “The Big One” van Zweden, de eland, wilde niet de bossen uit. Ook vanaf een uitzichtpunt was hij niet te zien.
Na drie uur zoeken was iedereen erg vermoeid. In de grillhut hebben we dan een gezellige barbecue gehouden op deze laatste avond.