5 augustus
t/m
27 augustus
De kloof is een spectaculair ravijn met op sommige plaatsen 1300 meter hoge rotswanden. Over de Grijalva rivier voeren we hier tussendoor. Onderweg
kwamen we langs watervallen en kaaimannen.
Aan het andere einde van de kloof kwamen we bij de Arbol de Navidad. Dit is een miraculeus gevormde opstapeling van gladde, uitgeslepen stenen achter een waterval. En door het natte mos leek het van een afstand op een kerstboom.
Na de boottocht hebben we nog wat tijd doorgebracht in Chiapa de Corzo.
In de middag waren we weer terug in San Cristóbal. Hier hebben we eerst de was weg gebracht, waarna we naar een kerkje op een heuvel zijn gaan lopen. Van hieraf hadden we een mooi uitzicht over de stad.
Dag 7: Vandaag hebben we een indigenoustour gedaan, oftewel een rondtocht door verschillende dorpen rondom San Cristóbal waar de Mayacultuur nog sterk leeft. Elk dorp heeft dan ook zijn eigen klederdracht en gewoonte. Wij bezochten deze dag twee van deze dorpen: San Juan Chamula en Zinacantan.
Dag 8: Het werd tijd om van land te wisselen. Vandaag verlaten we Mexico voor Guatemala. Hiervoor reden we in drie uurtjes naar de grens. Bij de grens was het voornamelijk aan de Guatemalteekse zijde een enorme drukte met kraampjes en verkopers. Gelukkig kwam ons privébusje als snel om ons te redden.
We reden in de middag verder naar Panajachal. Deze vijf uur durende tocht bracht ons langs een drinkbaar stroompje, een hangbrug en een mooi uitzicht over de omgeving. In de verte zagen wij de vulkaan Santa Maria.
Na een vermoeiende tocht kwamen we in de schemering aan in het dorp Panajachal. Dit is de toeristische plaats aan de rand van het meer Atitlan. We hebben hier behalve de hoofdstraat, dat ook een grote markt lijkt met de vele kraampjes en
winkeltjes, niet veel van het dorp gezien. Het lijkt er wel op dat hier alles om het toerisme draait.
Dag 9: Ik wilde deze vrije dag wel actief besteden. En na overleg met enkele medereisgenoten, hebben we besloten om een kajaktocht over het meer Atitlan te houden.
Het meer Atitlan is een heel groot meer dat ontstaan is in de krater van een oude vulkaan. Het is het grootste meer van Guatemala op een hoogte van 1500 meter. Het is 8km breed en 18km lang, omringd door jongere vulkanen. Dit biedt een heel
mooi aanblik vanaf de rand van het meer.
’s Ochtends wenden we opgehaald door onze gids: Alegandro. Bij het meer kregen we van hem de kajaks, waarna we het meer op gingen. We zouden een tocht gaan maken langs de kust, naar het plaatsje Santa Catarina. Deze ligt op 4km afstand vanaf Panajachal.Het was de bedoeling dat we hier ook zouden gaan zwemmen, maar de warme bron was niet te vinden door het hoge water.
hij zijn eigen kajak afstond. Gezamenlijk hebben we de kajaks aan de kant gekregen en iedereen gered. Na het legen van de kajaks zijn we terug gevaren naar het dorp. Vermoeid kwamen we weer aan in Panajachal.
’s Middags hebben we door het dorpje geslenterd en de eerste souvenirs gekocht voor het thuisfront. Bij een restaurant aan het water hebben we wat gegeten en met veel lol gepraat over ons avontuur op het water.
Dag 10: In Chichicastenago komen indianen uit het hele district samen. Op de donderdag en zondag
is hier een markt, waar een ieder zijn waar aanbiedt voor de Guatemalteek of de toerist. En toevallig is het vandaag zondag, dus een mooi moment om dit dorpje te bezoeken.
Na de bagage weer ingeladen te hebben, reden we deze ochtend naar dit plaatsje. Onderweg hadden we nog een paar schitterende uitzichten over het meer Atitlan, voordat de bergen ons het zicht hiervan weer weg namen.
In Chichi, zoals de bewoners het dorp noemen, zijn we eerst naar ons trefpunt gelopen. Voor het geval we iemand in de drukte op de markt kwijt raken, hadden we een hotel om elkaar weer te vinden. In het binnenplein van het hotel zaten ook veel papegaaien.
We zijn daarna een stukje over de markt gelopen naar de Santo Tomaskerk. Ook hier waren weer veel mensen aan het bidden. En
vlak voor de kerk zagen we ook een processie tussen de mensen in de markt verdwijnen. We zijn verder gelopen naar de begraafplaats gelopen. Vanuit de verte lijkt het een fleurig dorpje, met zijn lichtgroene, gele en lichtblauwe huisjes. Maar toen we er eenmaal tussendoor liepen zagen we ook veel eenvoudige graven.
De rest van de ochtend en begin van de middag mochten we vrij gaan
besteden op de markt. Hier konden we uitgebreid gaan shoppen voor souvenirs, waarbij het natuurlijk de sport werd om zoveel mogelijk af te dingen.
We zijn daarna doorgereden naar het hotel in het plaatsje Antiqua. Antiqua was 233 jaar lang de hoofdstad van het Spaanse koninkrijk Guatemala en een van de belangrijkste steden in de nieuwe wereld. Tussen de 15e en 17e eeuw werd de stad geplaagd door een aantal zware aardbevingen, en eindigde met een modderstroom. Hierna werd de hoofdstad verhuisd en kreeg Antiqua zijn naam. Antiqua betekent voormalig. Hier verblijven wij de komende dagen.
Dag 11: De Pacaya vulkaan is een onderdeel van de Midden-Amerikaanse Vulkanische Arc, een keten van vulkanen die zicht uitstrekt vab het noordwesten naar het zuidoosten langs de grote oceaan. Doordat de vulkaan bijna continu actief is, is het een populaire plaats om te bezoeken. De laatste grote uitbarsting was in mei 2010. As regende toen in veel steden waaronder Guatemala City en Antiqua. Nog vrij lang waren er nog lavastromen die traag vanaf de top omlaag liepen. Natuurlijk wilde ik hier dan graag eens naartoe.
Door een speciale regeling van onze reisbegeleider hoefden we niet extreem vroeg uit bed. We hadden een eigen busje, waarmee we naar de vulkaan werden gebracht. Na een uur rijden werden we afgezet in het plaatsje San Fransisco aan de rand van de vulkaan.
Vanaf hier zijn we een pad opgelopen die voorname-lijk bestond uit vulkanisch as en tot kiezeltjes gestolde lava, welke zigzaggend tussen de bomen
door liep. Na een flinke klim kwamen we voorbij de boomgrens. Hier leek de omgeving wel doods door al het vulkanische geweld van de voorgaande jaren. Het was ook goed te zien hoe de lavastroom de berg is afgelopen. Maar op sommige plaatsen groeide alweer een enkele boom en struik.
Op sommige plaatsen stroomde het van het verhitte regenwater dat door spleten omlaag sijpelde. In sommige gaten en inhammen voelde je de warmte van de grond goed. Vooral als je er tussenin stond leek het wel een sauna. We namen dan ook ruim de tijd om het landschap te verkennen. Door de laaghangende bewolking was alleen de top van de vulkaan niet te zien.
’s Middags waren we weer terug in Antiqua. Hier hebben we het dorp een beetje verkend en verder heerlijk relaxed in de zon gezeten.