Sinds een paar jaar is er een nieuwe route gemaakt
nabij het plaatsje Saint-Paul-de-Fenouillet. Na
Dag 7: staat een dagje klimmen op het programma. Dit is iets waar ik elke keer wel naar uit kijk. Het is toch elke keer een uitdaging om boven te komen. Onze begeleider Daan vindt de plaats waar we gaan klimmen het mooiste plekje wat er is. Aangezien ik al op veel plaatsen ben geweest ben ik zeer benieuwd.
Zoals alle afgelopen dagen was het
weer een uurtje rijden van de
camping af. Maar eenmaal aangekomen bleek de klimwand vlak naast een meertje bij een kloof te zijn. We waren hier nog vroeg, dus was het nog lekker rustig.
Nadat de routes uitgehangen waren, werd er uitgelegd hoe het zekeren moest en konden we de wand op. Eerst heb ik Saskia geholpen met haar klim. Ze vond het abseilen wel eng, maar kreeg het wel voor elkaar om aardig hoog te komen. Zelf werd ik nog op de
Terug op de camping hebben we na een verfrissende duik onze schietvaardigheid getest met boogschieten. Vlakbij de camping was hiervoor een mooi oefenterreintje. En na een korte uitleg vlogen de eerste pijlen richting het doel.
Nu merkte ik wel dat ik toch een handicap heb met mijn ogen. Omdat ik mijn linkeroog niet afzonderlijk kan sluiten moest ik met links richten, waardoor ik in het begin een afwijking naar rechts had. Door dit te compenseren met het richten gingen mijn pijlen toch de juiste richting
Dag 8: Een jarige blijven we natuurlijk continu verrassen. Daarom waren deze ochtend alle tenten van ons versiert met ballonnen.
De Pyrénées Oriëntales is één van de 96 departementen in Frankrijk. In het zuidwesten verheffen zich hoge bergtoppen, waarvan le Canigou met haar 2784 m er één is. Hier vlakbij ligt
onze camping. Om te top te beklimmen is ook een leuke uitdaging.
We werden opgehaald door jeeps vanaf de camping. Hiermee reden we via een smal bergpad het eerste stuk omhoog. Het uitzicht onderweg was verbluffend. Diepe kloven, dan weer bosrijke stukken, door een mistig wolkendek heen en een bijzonder uitzicht wanneer we eenmaal op 2150 meter hoogte zijn bij het chalet.
Vanaf hier zouden we de rest van de tocht te voet afleggen. Om de top te bereiken zouden we ongeveer twee uur nodig hebben. Gelukkig was de
uitzicht en een beetje in de luwte, zaten we heerlijk in de zon.
Omlaag gingen we via hetzelfde pad. Dit liepen we ook een stuk sneller dan omhoog. Maar na toch een stevige wandeling kwamen we weer uit bij het Chalet. Hier moesten we nog anderhalf uur wachten voordat de jeep ons weer naar de camping kon rijden.
We kwamen aan het eind van de middag pas weer aan op de camping. Hierdoor konden we meteen aanschuiven bij de afscheidbarbecue van deze week. Net als de rest van de week hadden de koks weer bijzonder lekker eten voor ons bereid. Middels een leuk gedichtje en cadeautje,
bedankten we ook alvast onze begeleider Daan. Hier zal hij vast nog door zijn collega’s geplaagd mee worden.
Speciaal voor onze jarige hadden we ook nu weer een verrassing. We hadden een lekkere ijstaart geregeld en feestelijk gemaakt met wat kaarsjes. Ook werd ze natuurlijk verrast met een leuk cadeautje.