Het begon al vroeg. We zaten thuis met 7 personen die allemaal op tijd de douche in moesten om daarna nog even door de kapper onderhanden genomen te kunnen worden. Hiervoor hebben we heel strak doucheschema moeten aanhouden.
Om half tien ben ik van hier vertrokken met de vader van de bruid om mijn broer en vriendin op te halen. Hierna doorgereden naar het restaurant en verzamelpunt voor alle gasten en genodigden.
Rustig in het zonnetje wakker kunnen worden onder het genot van een kopje koffie en thee. De corsages opgespeld met veel hilariteit. Niemand wist precies hoe om deze bij de dames en heren geplaatst moest worden. En toen instappen in de engelse dubbeldekkerbus.

Met deze bus hebben we het bruidspaar opgehaald. Dit ging niet overal even gemakkelijk. Was de brug wel hoog genoeg? Raken we de boomtakken niet? Kunnen we de scherpe bochten wel maken? Dit werd dus een vrolijk ritje door de stad. Het bruidspaar zag ons vanaf de andere zijde van het meer al aankomen en er werd daarbij natuurlijk veel getoeterd en gezwaaid. Na achter uit de straat zigzaggend ingereden te zijn heeft een echte Londen cab het bruidspaar en de bruidsmeisjes meegenomen richting stadhuis. Met de bus achter hen aan.

Bij het Canadaplein de stad ingereden onder een groots ontvangst (Prins Willem zou rond dezelfde tijd een nieuw gebouw openen waar vele mensen naartoe waren gekomen). Dit gaf natuurlijk veel vrolijkheid en gezwaai tussen de buspassagiers en de menigte.

Uiteindelijk bij het stadhuis aangekomen waar het eerste deel van de huwelijksvoltrekking werd gehouden. De zaal was hierbij stampvol gevuld met vrienden, kennissen, collega's en natuurlijk familie van de bruid en bruidegom. Na een mooie dienst waarbij persoonlijke wetenswaardigheden niet helemaal gespaard bleven waren ze uiteindelijk voor de wet getrouwd. Volgens mijn broer was het toen geen echte bruiloft aangezien er niet werd gehuild. Nou dat zal nog zeker wel goedgemaakt worden. Na nog wat foto's gemaakt te hebben voor het stadhuis, zijn we weer met zijn allen de bus ingestoven en via de toeristische route hebben we de stad verlaten en teruggereden naar het verzamelpunt.

Bij het restaurant aangekomen werden we ontvangen met een sapje en zijn aangeschoven aan de gedekte tafels die er stonden voor een heerlijke lunch.

Na de lunch werd het tijd voor de kerkelijke viering van deze dag. Iedereen stapte weer in de bus waarna we weer een mooi ritje maakten met veel vrolijkheid. Raken we de boomtakken niet? Kunnen we de scherpe bochten wel maken? Uiteindelijk kwamen we aan bij de kerk die speciaal voor het bruidspaar de klokken liet luiden.

Het was natuurlijk een schitterende viering waarbij de tranen en emoties af en toe flink omhoog liepen. Ans, die officieel door haar vader aan mijn vader werd gegeven. De huwelijksinzegening met het plaatsen van de ringen. En ik was erg trots op 'mijn' koor dat toch met een groot aantal leden de mogelijkheid had gezien om voor te gaan in de liederen.

Samen met Nicole (vriendin van Ans) heb ik een schitterend lied gezongen, waarbij na elk couplet ik wel even door Nicole werd aangetikt. De zenuwen en spanningen bij haar werden haar bijna te veel. Maar het is gelukt. Mijn nichtje Carla bracht tijdens de viering ook heel mooi het 'Ave Maria' ten gehore waar toch bij menigeen een traantje weggepinkt moest worden. En ook de voorganger pastor Capteijn leidde alles in goede banen en hield er mooi de rust in om regelmatig even naar de treinen te luisteren.
Na de viering werd er voor de kerk natuurlijk door iedereen gefeliciteerd en is het bruidspaar nog even de bossen ingedoken .... ....

.... om wat foto's te maken. De gasten in de bus hebben in de volle zon en broeierige warmte op het bruidspaar gewacht. Maar na een half uur kwamen ze toch eindelijk weer tevoorschijn.

Terug in het restaurant hebben heeft het bruidspaar officieel de taart aangesneden. En het was ook een schitterende bruidstaart. Hierbij hebben we een kopje koffie of thee genoten en konden even bijpraten over de afgelopen uren. Hierbij werd door twee vriendinnen van Ans het programma 'twee voor twaalf' opgevoerd waarbij het verhaal van Ans in woord en muziek ten gehore werd gebracht. En ook de jongste twee neefjes en nichtje brachten een mooi onderdeel en dansje naar voren.

We mochten toen aanschuiven aan de tafel voor een overheerlijk diner. Waarbij tussen elke gang wel wat leuks werd opgevoerd. Dit geheel werd allemaal ondersteund door schitterende pianomuziek.
Na het voorgerecht werd mijn vader officieel toegelaten tot de hazenfamilie, door middel van een schitterend lied en hoofdtooi.

Na het hoofdgerecht verbaasde het bruidspaar de menigte. Voor verschillende mensen die toch veel moeite namen en ook centraal staan in hun leven wilde ze toch even een bedankje geven.
Ten eerste mijn broer en ik, als zoons zijnde een belangrijk onderdeel in mijn vaders leven. Wij werden bedankt met een mooie stolp met inhoud. De inhoud dat iets persoonlijks symboliseert uit ons eigen leven. Mijn broer werd verrast met zijn oude, zeer versleten teddybeer 'Aai'. Deze beer had hij al sinds zijn vroege jeugd. Na op tweejarige leeftijd een ernstig ongeluk gehad te hebben en uiteindelijk in het ziekenhuis in Amsterdam belande, bracht hij menigeen zuster tot een raadsel. Hij wilde perse zijn 'Aai' hebben. Maar vanwege zijn ongeluk mocht hij geen Ei krijgen. Deze beer is door hem bijna kapot geknuffeld en door onze moeder zelfs van kleren voorzien om zijn zaagsel binnen te houden.
Ik werd zelf verrast door een schitterend beeld van 'Plankie Plank'. Dit was voor mij op de basisschool mijn eigen stripfiguur. Mijn ouders zijn hier destijds toen eens door de lerares over benaderd en ze waren toen dan ook zeer trots op mij. Mede dankzij mijn opa heeft mijn vader dit stripfiguur in een 3D-uitvoering gecreëerd, waar ik dan ook bijzonder trots op ben.
Hierna werden de getuigen bedankt door het bruidspaar, omdat ze toch een bijzonder plaatsje hebben in het leven van mijn vader en Ans. Ook deze intenties waren een persoonlijk teken hierin en hadden elk een eigen verhaal.
Ook werd mijn nichtje Carla bedankt voor het zingen van het 'Ave Maria' en mijn neef die de hele dag de camera bedient heeft en vele momenten op foto heeft vastgelegd.
En als laatste natuurlijk de ceremoniemeester, de broer van Ans. Die de hele dag en ook nog de hele avond het feest in goede banen heeft geleid.

Na het nagerecht werden we allemaal in de foyer geleid, zodat onze feestzaal opgebouwd kon worden. In de foyer hebben mijn broer en ik ons cadeau overhandigd. Een bruiloft is geen echte bruiloft zonder een Peper- en Zoutmolen.

Hierna kwam mijn oom, die speciaal voor deze dag vanuit Amerika is overgevlogen. Zijn komst zelf al was natuurlijk al cadeau genoeg maar een persoonlijk gegeven presentje geeft toch nog een extra dimensie.
En als laatste het servies. Hieraan hadden verschillende mensen meebetaald en door mij symbolisch aan het bruidspaar overhandigd. Hierna konden overige gasten hun cadeaus aanbieden.

En toen de feestavond, want een bruiloft zonder receptie en feest is natuurlijk geen echte bruiloft. Vanwege de moeilijke keuze voor de receptie en/of het feest voor de verschillende gasten is dit gecombineerd en daardoor ook zeer geslaagd. Onder begeleiding van een gezellig bandje werd dit geheel ondersteund.

Natuurlijk als allebei echte 'Gakkers' werden ze natuurlijk door hun beiden afdelingen in het zonnetje gezet door twee bijzonder leuk uitgevoerd liedjes. En ja, mijn broer moest er toch ook aan geloven, als zijnde onder Ans te werken. Dit lied hebben ze zelfs ontvangen op CD waardoor we hier nog lang naar kunnen luisteren.

Helemaal uit Egypte vandaan kwam een delegatie die Ans toch vroeg of ze geen bedenkingen had over mijn vader. Hij heeft misschien wel een heleboel pluspunten, maar ook wat minpunten. Maar zelfs deze delegatie kon Ans toch niet op andere gedachten zetten.

En toen de vriendenclub. Regelmatig een weekendje weg en natuurlijk toch actief bezig zijn. Wadlopen. Dit werd op geheel eigen wijze in woord en beeld gebracht waarbij de snoepverslaving van mijn vader zeker niet onbekend was. Zittend op een groot dekzeil konden ze natuurlijk nattigheid verwachten. Ze werden dan ook overladen met confetti uit de laarzen van hun vrienden.

Namens het koor was ook het bestuur bij deze avond aanwezig. Voordat zij konden ontsnappen aan de feestelijkheden werden ze toch nog naar voren gehaald om de zaal te ondersteunen met een lied. Een koor overstemt alle reeds schor gezongen stemmen toch wel. En om hen maar even te helpen ben ik er maar bij komen staan. ;-)

En tussen alle bedrijven door werd er ook veel gedanst, gegeten en gedronken.